پناهندگان و مهاجران؛ قربانیان فراموش شده یا انسانهایی با حق زندگی؟
میلیون‌ها انسان در سراسر جهان مجبورند می‌شن خانه، خانواده، و میهن خودشون رو پشت سر بگذارند و به امنیت زندگی بهتر، به سرزمین‌های ناشناخته سفر کنن. این افراد پناهنده یا مهاجر نامیده می‌شن؛ اما چیزی که در اخبار و ارقام گم می‌شه، «انسانیت» این ماجراست.
پناهنده و مهاجر؛ چه تفاوتی دارن؟
پناهنده کسیه که به خاطر خطر جدی مثل جنگ، آزار دینی، قومی یا سیاسی از کشور خودش فرار کرده.
مهاجر معمولاً به اقتصادی، آموزشی شخصی مهاجرت می‌کنه، نه الزاماً برای فرار از خطر.
حقوق قانونی پناهندگان
طبق کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنو درباره وضعیت پناهندگان و پروتکل ۱۹۶۷، پناهندگان حق دارن:
به کشوری که در آن در خطر هستند، بازگردونده نشن (اصل عدم بازگشت یا عدم بازگشت)
به تحصیل، درمان، کار و زندگی ایمن دسترسی داشته باشم
از تبعیض نژادی، دینی یا زبانی در امان باشن
مشکلاتی که باهاش روبه‌رو هستن
با وجود قوانین، زمین تا آسمون با کاغذ فرق داره. پناه مهاجران معمولاً با مشکلات زیادی می‌شوند:
1. بی‌هویتی: خیلی‌ها مدارک ندارن و نمی‌توانند به آموزش یا درمان دسترسی داشته باشند.
2. کار اجباری یا استثمار: چندین مهاجر در شرایط کار می‌کنن که حتی حداقل حقوق یا ایمنی شغلی ندارن.
3. خشونت و تبعیض: در موقعیت کشور، این افراد هدف اهداف نژادپرستانه یا پلیس می‌گیرن.
4. وضعیت بد اردوگاه‌ها: پناهندگان در کمپ‌هایی با کمترین امکانات زندگی می‌کنن. گاهی بدون برق، آب پاک یا خدمات بهداشتی.
پشت هر مهاجرت، یک داستان انسانی
باید درک کنیم که بیشتر این افراد را از رویاجبار مهاجرت کردن، نه انتخاب کنیم. اون‌ها پدر، مادر، کودک و انسانهایی هستن با آرزوهایی مثل همه ما.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل گفته:
«هیچ‌کس نباید از خانه‌اش فرار کند.
پناهندگان و مهاجران نه تهدید هستند و نه بار اضافه می شوند. اون‌ها بخشی از جامعه انسانی ما هستن. به‌جای ترس یا قضاوت، باید با درک، همدلی و احترام باهاشون برخورد کنیم. چون حقوق بشر، مرز نمی‌شناسه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر