سقوط بشار اسد در سوریه و چشماندازهای آینده در ایران
بر اساس سازمانهای گزارشهای بینالمللی، رژیم بشار اسد مسئول بیش از 5 هزار نفر از مردم سوریه است.
در طول یک دهه گذشته، سوریه به صحنه یکی از مرگبارترین جنگهای داخلی در تاریخ معاصر تبدیل شده است. جنگی که با اعتراضات صلحآمیز مردمی علیه رژیم بشار اسد آغاز شد، به قتلعام، حمله به مردم به مردم بیپناه، میلیونها انسانها و یک بحران، آسیبدیدگی میکنند. تلاشها و حمایتهای دیکتاتوری حاکم بر ایران و شخص خامنهای از بشار اسد و کشتار فجیع مردم سوریه بینتیجه بود و سرانجام دیکتاتوری اسد سقوط کرد.
جنایات بشار اسد و پیامدهای آن
سرکوب اعتراضات مسالمتآمیز
اعتراضات مردمی در سوریه در سال ۲۰۱۱ با الهام از بهار عربی و با درخواست آزادی، عدالت و پایان حکومت استبدادی بشار اسد آغاز شد. پاسخ رژیم اسد به این اعتراضات چیزی جز خشونت بیرحمانه علیه مردم نبود. استفاده از گلوله جنگی علیه معترضان، مانعسازیهای خطرناک و شکنجه و کشتار مخالفان از همان آغاز، مشخصکننده اصلی واکنش این رژیم بود.
کشتار نیم میلیون نفر و استفاده از سلاحهای شیمیایی
بر اساس سازمانهای گزارشهای بینالمللی، رژیم بشار اسد مسئول بیش از ۵ هزار نفر از مردم سوریه است. استفاده از سلاحهای شیمیایی علیه مردم غیرنظامی، از جمله برنامه غوطه شرقی در سال ۲۰۱۳ و خان شیخون در سال ۲۰۱۷، سطح بیرحمی این رژیم را نشان میدهد. این جنگی که بین کنوانسیونهای ملی است، با سکوت و در برخی موارد حمایت مستقیم از بازیگران منطقهای داخلی همراه بود.
آوارگی ۶ میلیون نفر
جنگ داخلی سوریه بزرگترین بحران آوارگی قرن بیست و یکم را رقم زد. بیش از ۶ میلیون نفر در داخل سوریه آواره و ۵.۵ میلیون نفر دیگر مجبور به فرار به دیگر شدند. این آورگان با شرایط غیرانسانی در اردوگاهها زندگی میکنند و از حقوق خود محروم میشوند.
نقش دیکتاتوری حاکم بر ایران در بقای رژیم بشار اسد
کمک های نظامی و مالی
از همان روزهای نخست جنگ داخلی، سران حاکم بر ایران حمایت قاطعانهای از رژیم اسد نشان داد. این کمکها شامل میلیاردها دلار پول نقد، ارسال تجهیزات نظامی و ارسال هزاران نیروی نظامی تحت عنوان «مدافعان حرم» بود. حضور نیروهای سپاه پاسداران و شبهنظامیان وابسته به ایران مانند حزبالله لبنان در سوریه، نقشی کلیدی در سرکوبان مخالفان و بازپسگیریها مناطق تحت کنترل آنها ایفا کرد.
قاسم سلیمانی و استراتژی کشتار مردم سوریه
قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، معمار اصلی استراتژی کشتار در سوریه بود. وی با هماهنگی کامل با بشار اسد، حمله به مناطق غیرنظامی را طراحی کرد. بمباران مناطق مسکونی، محاصره شهرها و قطع منابع غذایی و دارویی، ابزارهایی بودند که این جنایتکاران را به زانوی درآوردن مخالفان به کار بردند.
سیاست استراتژیک حکومت و نگاه به سوریه بهعنوان استان ۳۵ام
سیاست استراتژیک حکومت و نگاه به سوریه بهعنوان استان ۳۵ام
حمایت نه خامای از بشار اسد، فراتر از یک اتحاد سیاسی یا نظامی ساده است. این حمایت از سیاست کلان دیکتاتوری حاکم بر ایران برای ایجاد «عمق استراتژیک» در منطقه میشود تا از این طریق، خط دفاعی خود را با جامعه جهانی یکسو و در داخل ایران علیه قیامهای مردمی از سوی دیگر، ببندد. حسین طائب، از مقامهای امنیتی سپاه پاسداران، زمانی سوریه را «استان 35ام ایران» نامید، عبارتی که دیدگاه توسعهطلبانه خامنهای و دیگر سران حکومتی را نشان میدهد.
حضور ایران در سوریه هزینه های سنگین را به مردم ایران تحمیل کرده است. بیش از صدمیلیارد دلار از منابع کشور صرف جنگی که سودی برای مردم ایران ندارد. حاصل آن به گل نشستن اقتصاد نیم بند حکومت و تورم بیش از ۴۰ درصدی و کمرشکن شدن مردم بر زیر بار فقر و گرانی و تورم است.
پایان دیکتاتوری در سوریه – نقطه عطفی برای منطقه
با ادامه فشارهای بینالمللی و مقاومت مردم سوریه، سقوط بشار اسد به نظر میرسید. این تحولات می تواند نقطه عطفی برای کل منطقه باشد و به تضعیف نفوذ دیکتاتوری حاکم بر ایران نیز می دهد.
افق های در آزادی ایران
جنگ سوریه، که با اعتراضات صلحآمیز مردمی علیه دیکتاتوری آغاز شد، به تراژدیای انسانی تبدیل شد که مقصر اصلی آن بشار اسد و حامی اصلی او یعنی خامنهای و سایر سران حکومت هستند. اما همان طور که تاریخ نشان داده است، دیکتاتورها نمی توانند همیشه بر مردم حکومت کنند. سقوط بشار اسد و تضعیف خامنهای نهتنها به بازگشت ثبات و آزادی به سوریه کمک خواهد کرد، بلکه افقهای برای مردم ایران خواهد شد.
خامنهای به دلیل جنایاتی که در ۴دهه انجام شده در ایران با بحران مشروعیت حمله است. اعتراضات مردمی در سالهای اخیر نشاندهنده خواست مردم برای تغییر است. همانطور که مردم سوریه برای آزادی مبارزه کردهاند، مردم ایران نیز بزودی زنجیرهای استبداد را درهم خواهند شکست.
با سرنگونی دیکتاتوری حاکم، حقوق بشر میتواند به عنوان یکی از اصول بنیادین حکومت آینده ایران مطرح شود. احترام به آزادی بیان، عدالت اجتماعی، و حقوق پیروان سایر ادیان، میتوان ایران را به کشوری آزاد و مهد حقوق بشر تبدیل کرد. آینده ایران در دستان مردمی است که با شجاعت برای حقوق خود مبارزه میکنند.
اعدام ۵زندانی از جمله یک زن در زندانهای زنجان، تبریز و اصفهان
زندانیان سیاسی در زندان مرکزی کرج، ممنوع الملاقات به دلیل اعتراض به توهینها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر