زندان سپیدار اهواز یا «کشتارگاه»

 

زندان سپیدار اهواز یا «کشتارگاه»

سپیدار که در شهر اهواز واقع شده است، یکی از زندان های ایران است که در آن زندانی از حقوق بشر را می سازد. این زندان با داشتن ۱۰ بند، از زندانیان با انواع جرائم و شرایط مختلف نگهداری می‌کند. اما همه بندها در وضعیت بهداشتی، غذایی، و انسانی وخیمی قرار دارند.

سپیدار محل زندانیانی است که وثیقه های بالا دارند و توان دادن آن را ندارند.

بنا به گفته زندانیان، این زندان یک «کشتارگاه» است. چرا که روزهای هفته، از زندانیان آن برای اعدام می‌شوند.

مدیریت زندان

رئیس وقت: احمد آزاده

معاون: حاج امین سبحانی

حفاظت: سیدی

او به‌اصطلاح «همه‌کاره زندان» است و با رفتارهای تهدیدآمیز، فشار روانی شدیدی بر زندانیان وارد می‌کند.

ملاقات زندانیان را مشروط به حفظ قرآن کرده و در برخی موارد همه زندانیان را ممنوع‌الملاقات کرده است.

وضعیت بندهای زندان سپیدار

افرادی که در بهداری کار می‌کنند، از اقوام و فامیل‌های نزدیک سبحانی هستند.

وضعیت غذایی

کیفیت غذای بسیار پایین است و مجموعه شامل ضایعات مرغ یا سیبزمینی است. غذاها اصلاً قابل خوردن نیست .در یک دیگ بزرگ غذا برای 400 نفر، هر آشغال و دور ریز مرغ است می‌ریزند و به زندانیان می‌دهند.

برنج غذا عموما دم نکشیده و خام است. به هر زندانی میزان بسیار کمی غذا می‌دهند.بهترین غذای همان سیب زمینی خام است که زندانیان آن را سرخ می‌کنند.

سهمیه غذایی برای هر زندانی بسیار ناکافی است. در صورتی که هر زندانی بخواهد مواد غذایی از فروشگاه زندان خریداری کند، مواد را با قیمت‌های گزاف می‌فروشند.

کار اجباری و بیگاری

زندانیان بند ۱۰ و برخی از بندهای دیگر باید به انجام کارهای سخت مانند نگهداری زندان هستند.

شرایط کار:

کار از ساعت ۷ صبح تا ۷ شب انجام می شود.

دستمزد زندانیان شامل یک پاکت سیگار یا داروی B2 (بوپرنورفین) است.

زندانیانی که متخصص بنایی یا کاشی کاری هستند، بیشتر تحت فشار قرار می گیرند.

فساد اداری

جشن‌های آزادی زندانیان، که با حضور رسانه‌ها برگزار می‌شود، نمایش است و زندانیان پس از پایان مراسم به بندها بازمی‌گردند. برای جشن‌های آزادی صحنه‌های نمایشی با دادن گل زندانیان ترتیب می‌دهند. لباس سفید به تن از زندانیان می‌کنند و آنها را پشت به دوربین می‌دانند و بعد هم می‌گویند که بیایید روبوسی کنید که از آزادی خوشحال می‌شوید. بعد از گرفتن فیلم، زندانیان را به داخل بند باز می‌گردانند.

بازدید از زندان، تنها برای نمایش است و هیچ تغییری در وضعیت زندانیان ایجاد نمی‌کنند.

زندان سپیدار نه‌تنها مکانی برای نگهداری مجرمان نیست، بلکه به محیطی برای استثمار، خشونت، و فساد تبدیل می‌شود. شرایط وخیم بهداشتی، غذایی و مدیریتی در این زندان، نشانه‌هایی از نقض حقوق بشر و بیتوجهی سیستماتیک کرامت انسانی زندانیان است.