اسماعیل عبدی معلم، فعال صنفی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران ۱۴ مهر ۱۴۰۳ با انتشار پستی در صفحه ایکس «توییتر» خود نوشت:
«در #روز_جهانی_معلم با رأی هیأت تخلفات اداری آ.پ شهرستان‌های تهران، بعد از ۲۴ سال خدمت به دلیل فعالیت‌های صنفی در چهارچوب قانون و با همان فعالیت‌های سیاسی- امنیتی کذبی که هشت سال زندانی شدند، از معلمی حرفه‌ای که عاشقانه دوست دارم. #اخراج شدم.»
این فعال صنفی همچنین، ضمن بیان ستم های روا شده بر معلمان ایران چنین نوشت:
«مه‌ترین چالش معلمان ایران، سایر مزدبگیران، پرداخت و هزینه نبودن #دستمزد است. سرکوب مزدی مانند سرکوب سیاسی- امنیتی مانع رشد و بالندگی #معلم می‌شود.
متأسفانه وزارت آموزش و پرورش به جای این‌که حامی مدافع حقوق حرفه‌ای فرهنگیان باشد، خود ناقض است.»
معلمان که وظیفه خطیر ساختن کودکان، نوجوانان و جوانان کشور را بر عهده دارند. می بایست به لحاظ معیشتی در خوشبختی باشد تا با طیب خاطر، رسالت خود را بجا آورد. اما با وجود مسئولین غارتگر، درآمدی از سرمایه ملی باقی نمی ماند که به ملت می رسد و زمانی که حقوق خود را مطالبه می کند، مورد سرکوب، حبس و محرومیت از سایر حقوق اجتماعی قرار گرفته و به عنوان اسماعیل عبدی از شغل شریف خود اخراج می شوند.
حکومت جمهوری اسلامی، از ملت ایران بسیار وحشتناک است و هر که را نسبت به حقوق خود و دیگران آگاه کنید، زیرا خواهان برده داری است و راه رهایی از این برده شده، ارتقاء بینش، و آگاهی مطالبه گری مردم است که می توان به ظلم های اعمال شده بر اسماعیل عبدی ها پایان دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر