۱. باورش برای همه سخت است که اگر نجنبیم مادرم ایران در سفرهای پیانیست باخالی کردن سفرههای زیرزمینی،سدها،خشک کردن تالابها و دریاچهها، ریزگردها، افزایش بیابانزایی، کوهخواری و جنگل فروشی، افزایش بیش از حد دما، که نتیجه همه اینها خالی شدن بسیاری از روستاها از سکنه بود
۲آنگاه که دست اندازیمان بیش ازاندازه برطبیعت باشددیگرنمیشودآن رابه حالت اول خودبرگردانیم ونیازمندهزاران سال زمان است.زمانی که فنداسیون طبیعت بهمریزددیگه ساختارهای سیاسی واجتماعی معناپیدانمیکندوبرسرزمینی که فنداسیون طبیعی روبه نابودیست نمیشودکیفیت زندگی رابرای مردمانش فراهم ساخت
بیش از۳۵سال پیش چون هنوز ریزگردها، تو بوجود نیامده بودندآبهای زیرزمینی تمام نشده بودوچاهها خشک نشده بودوسدها ساخته نشده بودجنگلهااینگونه نابودنشده بودوبحران آب نبوداینها دلیلی بودکه رژیم ازابتدا آینده بینی نسبت به طبیعت نداشت وآنرااحیانکردیم وفقط تا توانست آن را تخریب کردیم.
سالانه حجم باورنکردنی خاک ازدست می‌دهیم.هرتن خاک رابه دلیل کانیهای موجود درآن ۲۸دلارقیمت‌گذاری کرده‌اند.
براساس آمارهای واقعی ما سالانه۵۶میلیارد دلار، حتی بیشتراز درآمدسالانه نفتوکشاورزی وشیلات بابت ازدست دادن خاک ازدست می‌دهیم.
آیا آرزوی خورده شدن نابودکنندگان این خاک توسط یوز ایرانی، گاندوی بلوچستان، پلنگ مازندران، خرس ورزقان، گرگ کُردستان، و در نهایت پرنده‌ی هما، بازتولید چرخه‌ی خشونت محسوب می‌شود؟
#محیط_زیست
نابودگران محیط زیست#
#خاک ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر