۱۴۰۳ مهر ۲۹, یکشنبه

شعری زیبا و کوتاه در مورد آزادی بیان

 


در دل تاریکی، نوری می‌تابد

زبان آزاد، حقیقت را می‌سازد

فریادها، طنین‌های دلخواه
به دنیای خاموش، صدای نوا می‌آورد

بگذار بگوییم، بگذار بنویسیم
هر چه در دل داریم، آزاد بگوییم

آزادی بیان، زینت وجود
چشمه‌ای از روشنایی در کوهستان دود

چنگ بر کلام، زنجیرها بشکن
به آسمان برسان صدای دل‌ها را.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

پناهندگان قربانیان فراموش شده

  پناهندگان و مهاجران؛ قربانیان فراموش شده یا انسانهایی با حق زندگی؟