برای خورشید پس از شب های طولانی...
می‌دانیم که سرنوشت مشترک دیکتاتورها، همواره در طول تاریخ مشخص بوده؛ درواقع سرنوشتی جز سقوط در انتظار آنها نبوده و نیست.
اما من یک پرسش مهم دارم؛ وظیفه من به عنوان یک شهروند در برابر یک دیکتاتور و نظام دیکتاتوری چیست؟
در حال حاضر در کشورمان نظام دیکتاتوری، دیکتاتور مستبد دینی، حکم‌فرما است، منِ شهروند باید چه کنم؟
البته که هیچ انقلابی و هیچ تغییری یک‌شبه به وجود نمی‌آید.
در واقع، خاصیت تغییر این است که به مرور زمان ایجاد شود.
- عدم شرکت در انتخابات نمایشی
- شرکت در اعتراضات مدنی
- مقاومت مدنی
- شعارنویسی
- حمایت از کسانی که در راه مبارزه با دیکتاتور هزینه داده‌اند
- اموالشان غارت شده جوان‌شان به زندان افتاده یا حتی کشته شده‌اند
- حضور بر مزار آزادی‌خواهان
- حمایت از خانواده‌های دادخواه
این موارد تنها چند قدم است که من و نزدیکانم برداشته‌ایم.
حالا نمی‌دانم تا سال آینده چه کارهای دیگری می‌توانم انجام دهم اما آن زمان قدم‌های بعدی را هم پیدا خواهم کرد.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر